நரேந்திர மோடி நினைப்பது போல் 370 தொகுதிகளை வெல்வது சாத்தியமா ? அவரது சொந்தக் கட்சியினரே அவருக்கு அதிகப் பெரும்பான்மை கிடைப்பதை விரும்பவில்லை என்று சஞ்சய பாரு தெரிவித்துள்ளார்.
தேசிய பாதுகாப்பு ஆலோசனை வாரியத்தின் உறுப்பினராகவும் (1999-2001) இந்தியப் பிரதமரின் ஆலோசகராகவும் இருந்தவரான சஞ்சய பாரு ‘தி இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ்’ நாளிதழில் எழுதியுள்ள கட்டுரையில் இவ்வாறு குறிப்பிட்டுள்ளார்.
மேலும் நரேந்திர மோடி மூன்றாவது முறையாக பிரதமர் நாற்காலியில் அமர்வதை நிச்சயமாக ராஜ்நாத் சிங்-கோ, நிதின் கட்கரியோ ஏன் அமித் ஷா கூட விரும்பவில்லை என்று கூறியுள்ளார். இதுகுறித்த அவரது கட்டுரையில் கூறியிருப்பதாவது :
2024ம் ஆண்டு பிப்ரவரியில் தனது கட்சி விசுவாசிகளிடையே உரையாற்றிய நரேந்திர மோடி, பாரதிய ஜனதா கட்சிக்கு 370 மக்களவை தொகுதிகளை இலக்காக நிர்ணயித்தார்.
பாஜகவுக்கு 330 முதல் 390 இடங்கள் கிடைக்கும் என்று கருத்துக்கணிப்புகள் கூறுவதாக அவர்களிடம் தெரிவிக்கப்பட்டது.
பிரதமர் நாற்காலியை மேலும் ஐந்தாண்டுகளுக்கு தக்கவைத்துக்கொள்ளும் முடிவில் மோடி இருப்பதையே இது உணர்த்தியது.
லோக்சபாவில் மூன்றில் இரண்டு பங்கு பெரும்பான்மையுடன் மகத்தான வெற்றி மற்றும் ராஜ்யசபாவில் சமமான வெற்றி என்பது பாஜகவை அரசியலமைப்பில் அடிப்படை மாற்றங்களை மேற்கொள்ள அனுமதிக்கும் என்பதே அவரது தனிப்பட்ட நிலைப்பாடாக இருந்தது.
இத்தகைய உறுதியான பெரும்பான்மையானது, இந்தியாவின் வளர்ச்சியை விரைவுபடுத்தும் மற்றும் 2047-க்குள் வளர்ந்த பொருளாதாரமாக மாற்றும் முக்கியமான பொருளாதார சீர்திருத்தங்களை தனது அரசாங்கம் மேற்கொள்ள உதவும் என்று பிரதமர் மோடி அவர்களே கூறிக்கொண்டார்.
பிரதமர்களான பி.வி. நரசிம்மராவ் மற்றும் அடல் பிஹாரி வாஜ்பாய் போன்றோருக்கு நாடாளுமன்றத்தில் பெரும்பான்மை இல்லை என்றபோதும் குறிப்பிடத்தக்க பொருளாதார சீர்திருத்தங்களை மேற்கொண்டு பொருளாதாரத்தை முன்னேற்றினர்.
நாட்டின் வளர்ச்சியையும் ஆதாயங்களையும் பாதுகாக்க பிரதமர் மன்மோகன் சிங் தனது அரசாங்கத்தின் எதிர்காலத்தை பணயம் வைத்தார்.
மக்களவையில் அறுதிப் பெரும்பான்மை இருந்தும் விவசாயத் துறை சட்டங்களை சீர்திருத்த மோடி தவறிவிட்டார். சீர்திருத்தத்திற்கு புத்திசாலித்தனமான தலைமை தேவை, எண்கள் மட்டுமல்ல.
எவ்வாறாயினும், மோடி இவ்வளவு பெரும்பான்மையைப் பெறுவதை அவரது சொந்தக் கட்சியினர் உட்பட பலர் விரும்பாததற்கு மிகவும் மாறுபட்ட அரசியல் காரணம் உள்ளது.
இரண்டாவது முறையாக ஆட்சிக் கட்டிலில் அமர்ந்த மோடி தங்களை அரசியல் ரீதியாக சுருக்கி, இழிவுபடுத்தப்பட்டு, ஒதுக்கப்பட்டதைக் கண்டறிந்த பிறகு, எந்த முக்கிய பாஜக தலைவர், சுதந்திரமான அரசியல் அடித்தளத்துடன், மோடிக்கு 370 வேண்டும் என்று நினைப்பார்கள் ?
நிச்சயமாக ராஜ்நாத் சிங்-கோ, நிதின் கட்கரியோ இல்லை, ஏன் அமித் ஷா கூட இல்லை.
சுஷ்மா ஸ்வராஜ், பிரகாஷ் ஜவடேகர், ரவிசங்கர் பிரசாத், சுரேஷ் பிரபு போன்ற வாஜ்பாயின் அமைச்சரவையில் இடம்பெற்றவர்கள் ஒவ்வொருவராக மோடியால் விடுவிக்கப்பட்டதை பாஜக தலைவர்கள் யாரும் மறந்திருக்க மாட்டார்கள். இன்றும் பதவியில் இருக்கும் பலருக்கும் அந்த விதி வரலாம்.
தங்கள் தலைவர்கள் தங்களைச் சார்ந்திருக்க வேண்டும் என்று அரசியல்வாதிகள் நினைப்பது அரசியலில் எழுதப்படாத விதி.
1972 முதல் 1977 வரை ஒவ்வொரு தேசிய மற்றும் மாகாணத் தலைவர்களும் இந்திரா காந்தியின் மேலாதிக்கத் தலைமையால் ஒடுக்கப்பட்டு புறக்கணிக்கப்பட்டதை எந்த ஒரு காங்கிரஸ் கட்சித் தலைவரும் விரும்பவில்லை.
ராஜீவ் காந்தி நாடாளுமன்றத்தில் 400 இடங்களுக்கு மேல் வெற்றி பெற்றபோது, மாகாண காங்கிரஸ் கட்சி அரசியல்வாதிகள் தங்களுடைய நிலை வீழ்ச்சியையும், ஆதரவு தளம் குறைந்ததையும் கண்டனர்.
ராஜீவ் காந்தியும் அவரது அமைச்சரவை சகாக்களும் அந்த 400-க்கும் மேற்பட்ட எம்.பி.க்களை வைத்து ஆட்சி செய்ய முடிந்திருக்கலாம், ஆனால் தொகுதி அளவில் சாதாரண வாக்காளர்கள் தங்கள் தலைவர்களிடையே இருந்த பூசலால் கட்சி மோசமான தோல்வியை சந்தித்தது.
பாஜகவின் எந்த மூத்த உறுப்பினரும் தனது கட்சிக்கு அந்த எதிர்காலத்தை விரும்புவதில்லை. மோடியின் ஒரு தசாப்தத்திற்குப் பிறகு, பல இளம் தலைவர்கள் மோடிக்குப் பிறகு தங்கள் எதிர்காலத்தை எவ்வாறு பாதுகாக்க முடியும் என்று தங்களைத் தாங்களே கேட்டுக்கொள்கிறார்கள்.
ராஜ்நாத் மற்றும் அமித் ஷா போன்றோர் ஓய்வு பெறலாம், ஆனால் இளையவர்களின் நிலை என்ன ?
இந்திரா-ராஜீவ் போன்ற தலைவர்களின் மதிப்பு வெகு சீக்கிரத்தில் சரிந்தது போல் மோடியின் மதிப்பு சரிவதற்கு எவ்வளவு காலம் ஆகும் ?
கட்சி அமைப்புகளையும், படிநிலைகளையும் பலவீனப்படுத்தி, அதிகாரத்தை மையப்படுத்துவதன் மூலம், காங்கிரஸுக்கு இந்திராவும் ராஜீவும் செய்ததையே மோடியும் பாஜகவுக்குச் செய்கிறார்.
ராஷ்ட்ரிய ஸ்வயம்சேவக் சங்கம் – இந்த அமைப்பு மோடியை ஆர்வத்துடன் ஆதரித்தது, மேலும் அவர் ஆர்எஸ்எஸ்-ன் பல கொள்கைகளை செயல்படுத்தியுள்ளார்.
இருப்பினும், 2019 தேர்தலுக்குப் பிறகு ஆர்.எஸ்.எஸ்-க்கும் மோடிக்கும் இடையிலான அதிகாரச் சமன்பாடு மோடிக்கு சாதகமாக சாய்ந்துவிட்டது.
ஆர்.எஸ்.எஸ் தலைவர்கள் தங்களுடைய அமைப்பை மீட்டெடுக்க விரும்பமாட்டார்களா ?
ஆர்.எஸ்.எஸ். அமைப்பின் தயவு பாஜக அரசுக்கு எப்போதும் தேவை என்ற நிலையை உருவாக்க விரும்பமாட்டார்களா?
சந்திரபாபு நாயுடு முதல் நவீன் பட்நாயக் வரை பாஜகவின் கூட்டணிக் கட்சிகள் மற்றும் சாத்தியமான கூட்டாளிகள் உள்ளனர்.
ஐதராபாத்தில் அஞ்சய்யாவை ராஜிவ் நடத்தியது போல், நாடாளுமன்றத்தில் அமோக பெரும்பான்மை பெற்ற பிரதமரை எந்த முதல்வர் சமாளிக்க விரும்புவார்? யாரும் விரும்பமாட்டார்கள்.
பாஜக மற்றும் பாஜக அல்லாத எந்தவொரு முதல்வரும் தங்கள் தேவைகளுக்குப் பதிலளிக்கும் பிரதமரையே விரும்புவார்கள்.
அவர்களுக்கு எந்தப் பயனும் இல்லாத பிரதமரைக் காட்டிலும், அவர்களுக்கு அதிக மரியாதையும், அவர்கள் சொல்வதைக் கேட்கத் தயாராகவும் இருக்கக்கூடிய, லோக்சபாவில் 270 இடங்களைக் கொண்ட ஒரு பிரதமரயே விரும்புவார்கள்.
அரசியல் என்பது அதிகாரத்தைப் பற்றியது. சுருங்கச் சொன்னால், மக்கள் செல்வாக்கு மிகுந்த எந்தவொரு அரசியல்வாதியும், அது பாஜக கட்சியைச் சேர்ந்தவராக இருந்தாலும் அல்லது வேறு கட்சியைச் சேர்ந்தவராக இருந்தாலும், சர்வாதிகாரத்தையும் ஆதிக்கவாதியாகவும் திகழும் பிரதமருக்கு ஆதரவு அளிக்க விரும்பமாட்டார்கள்.
.தவிர, எந்தவொரு தொழிலதிபரும் கூட மிகவும் சக்திவாய்ந்த பிரதமரை விரும்பமாட்டார்கள், இதனால் அரசின் விசாரணை அமைப்புகள் மூலம் அவர்களைத் தொடர்ந்து வேட்டையாட முடியும்.
தேர்தல் பத்திரங்கள் மற்றும் பிற வழிகள் மூலம் பாஜகவால் திரட்டப்பட்ட ஆயிரக்கணக்கான கோடிகள் நுட்பமான மற்றும் வெளிப்படையான வற்புறுத்தலின் மூலம் பெறப்பட்டது என்பது இப்போது அனைவருக்கும் தெரியும்.
பெரும்பாலான வணிகக் குடும்பங்கள், நாடு முழுவதும் உள்ள அனைத்து உயர் சாதியினரும், BJP யின் இந்துத்துவா கொள்கைக்கு முழுமையாக அர்ப்பணிப்புடன் உள்ளனர்.
ஒவ்வொரு வணிகத் தலைவரும் பிஜேபி பதவியில் இருப்பதையே விரும்புகிறார்கள் என்றபோதும் அனைத்து அதிகாரமும் சர்வாதிகாரமும் கொண்ட பிரதமரை அவர்கள் விரும்பவில்லை.
தன்னிச்சையான நிர்வாகத்தை எதிர்கொண்டு, பல வணிக நபர்கள், தங்களுக்கு அதிக வரவேற்பு உள்ள பொருளாதாரங்களில் முதலீடு செய்வதன் மூலம் வீட்டை விட்டு காலி செய்துள்ளனர்.
இந்தியாவில் இருந்து வெளிநாடுகளுக்குச் செல்லும் தொழிலதிபர்கள் மெதுவாக ஆனால் தனித்தனியாக வெளியேறுகின்றனர். பலர் என்ஆர்ஐ அந்தஸ்தைப் பெற்றுள்ளனர்.
இந்தியாவில் தனியார் கார்ப்பரேட் முதலீடு தொடர்ந்து தேக்க நிலையில் இருக்கும் அதே வேளையில், இந்தியாவிலிருந்து உலகெங்கிலும் உள்ள இலக்குகளுக்கான வருடாந்திர சராசரி வெளிநாட்டு நேரடி முதலீடு 2000-2005 இல் ஆண்டுக்கு சுமார் $200 மில்லியனிலிருந்து 2010-15ல் சுமார் $2.0 பில்லியனாக அதிகரித்துள்ளது, மற்றும் 2023-24ல் அது $13.75 பில்லியனாக பலமடங்கு அதிகரித்துள்ளது.
பிராந்தியக் கட்சிகளின் தலைவர்கள், பாஜக-வின் மாநிலத் தலைவர்கள், பாஜக சார்பு தொழிலதிபர்கள் என அனைவரும் 370 ஐ விட 270 க்கு குறைவான எம்.பி.க்களின் ஆதரவு உள்ள பலவீனமான பிரதமரே பதவியில் இருக்க விரும்புகிறார்கள்.
இறுதியாக, ஆண்டுக்கு 4 சதவீத பொருளாதார வளர்ச்சியைத் தந்த பலமான பிரதமர்களை விட, 1991 முதல் 2014 வரை ‘பலவீனமான’ பிரதமர்கள் நரசிம்ம ராவ், வாஜ்பாய் மற்றும் மன்மோகன் சிங் ஆட்சியில் பொருளாதார வளர்ச்சி ஆண்டுக்கு 6.5 சதவீதமாக இருந்ததுடன் இந்தியா இப்போது “உயர்ந்து வரும் வல்லரசு” என்பதை முதன்முறையாக உலகம் அங்கீகரிப்பதன் மூலம் தீர்க்கமான கொள்கை நடவடிக்கைகளை எடுத்தனர்.