கணினிப் பூக்கள்
கவிதைத் தொகுப்பு – பகுதி 14
பா. தேவிமயில் குமார்
பண்டமாற்று
சருகுகளை தூக்கி
செல்கிறது காற்று !
காற்றறிய வாய்ப்பில்லை
இலையின் உணர்வுகளை !
விரிந்து கொண்டே
செல்லும் வட்ட
அலைகளின்
நினைவுகளை, மீண்டும்
தன்னகத்தே சேமிக்கிறது
குளத்தின் நினைவுகள் !
உருவத்தை
அடிக்கடி மாற்றி
ஓடிக்கொண்டேயிருக்கும்
மேகம், மகிழ்ச்சியாக
இருப்பதாய் காட்டிக்கொண்டிருக்கிறது
ஆனாலும்….
உடைந்து அழுது விடுகிறது
என்றோ ஒருநாள் !
புத்தகத்தில்
பார்த்தது போலவே
“இதயம்” வண்ணமாக
இருக்குமென நினைத்தது
ஒரு பருவம் !
உலகின் முதல்
பண்டமாற்று “நினைவு”
என்ன……
ஒரே இடையீட்டுப் பொருளை
இருவரும் வாங்குகிறோம் !
ஆதாம், ஏவாள் காலந்தொட்டு !