மத்தாப்பு
கவிதை
பா. தேவிமயில் குமார்
தீபாவளியில்…..
எண்ணங்களெல்லாம்
எழில் நகையாய்
இதழ் விரிக்கிறது !
ஒரு வருடம்
உனக்காகக்
காத்துக்கிடக்கிறோம் !
ஒளியேற்றிட வா !
ஒளி நோன்பே !
இனிப்பாய்
இனி,
சந்தோஷங்கள்
சங்கமிக்கட்டும் !
எண்ணெய்
தேய்த்து
குளித்திடும்போது
இரும்பென
ஆகட்டும் தேகம் !
புத்தாடை
அணியும்போது
புது மகிழ்ச்சியையும்
அணிந்து கொள்வோம் !
தீபங்களின்
வரிசையில்
திசையெல்லாம்
ஒளிரட்டும் !
ஒருவருக்கொருவர்
வாழ்த்துக்களை
வாரிவழங்கிடுவோம் !
வளமாய்
வாழட்டும்
சமுதாயம் !
இன்று போல
என்றும்
மகிழ்ச்சி
மலரட்டும் என
தீபாவளி நோன்பெடுப்போம் !
வெடிக்கும் பட்டாசில்
வெளியேறட்டும், நம்
எதிர்மறை எண்ணங்கள் !
களையிழந்து
கிடக்கும்
மனங்களை
மெருகேற்றிடுவோம்
பண்டிகையால் !
சிறுவர்களுக்கு
மட்டுமா
சிரிப்பும், பட்டாசும் ?
அவர்களுடன்
சேர்ந்து நாமும்
சிந்திடுவோம்
சிரிப்பினை !
ஆண்டுக்கொரு
முறை வரும்
பண்டிகையில்
ஆனந்தத்தினை
அள்ளிக்கொள்வோம் !
அண்டை
அயலாரோடும்,
சொந்த
பந்தங்களுடனும்,
நட்புடனும்,
நல்ல உறவுடனும்,
சேர்ந்து
சிந்திடுவோம்
மகிழ்ச்சி மத்தாப்பினை !
நெஞ்சிலிருக்கும்
நரகாசுரனை
அனுப்பிடுவோம்
அண்டவெளிக்கு !
நல்ல,
இன்பம்,
இதயம்,
புன்னகை,
பூக்கள்,
சிந்தனை
சிரிப்பு,
கல்வி,
கவிதை,
மகிழ்ச்சி,
மனிதம்,
என
எல்லாவற்றையும்
எடுத்துக்கொள்வோம் !
ஏற்றம் பெறுவோம் !
ஒளி நோன்பே
இருள் நீக்கி
எங்களை
ஆசிர்வாதித்துப்போ !
ஆனந்தமாய் வாழ
அருள் கொடுத்துப்போ !
ஒளி நோன்பே,
இருள் நீக்கி
ஒளி கொண்டு வா !
ஆனந்தமாய் வாழ
ஆசிர்வாதம் செய்திடு !
லட்சுமியும்,
குபேரனும், எங்கள்
இல்லத்தில் தங்கிட
இறையருள் செய்திடு !
இணையில்லா வாழ்வுகொடு
என வேண்டுகிறோம் !