மும்பை: மனைவியை வீட்டுவேலை செய்ய சொல்வதால்,  அவரை வேலைக்காரியாக  நடத்துவதாக கருத முடியாது என்று மும்பை உயர்நீதி மன்றம் அதிரடி தீர்ப்பு வழங்கி உள்ளது.  வீட்டு வேலை செய்ய விருப்பமில்லை என்றால் திருமணத்துக்கு முன்பே  தெரிவித்திருக்க வேண்டியது தானே என்றும் கேள்வி எழுப்பி உள்ளது.

திருமணமான பெண்ணை வீட்டு வேலை செய்யச் சொன்னால் அவள் வேலைக்காரி போல நடத்தப்படுகிறாள் என்று அர்த்தம் இல்லை என மும்பை உயர் நீதிமன்றம் தெரிவித்து உள்ளார்.

மகாராஷ்டிராவைச் சேர்ந்த திருமண பெண் ஒருவர், தனது கணவர் குடும்பத்தில், தன்னை பணிப்பெண் போல் நடத்துவதாக தனது கணவர், மற்றும் அவரது குடும்பத்தினர் மீது காவல்துறையில் புகார் அளித்திருந்தார். மேலும், தன்னிடம் ரூ.4 லட்சம் வரதட்சனை கேட்டு கொடுமை படுத்துவதாகவும் குற்றம் சாட்டியிருந்தார்.

இதையடுத்து, புகாரின் பேரில் காவல்துறையினர் கணவர் மற்றும் அவரது குடும்பத்தினர்மீது,  ஐபிசி 323, 504 மற்றும் 506 ஆகிய பிரிவுகளின் கீழ்  வழக்குப் பதிவு செய்து அவர்களை கைது செய்து விசாரணை நடத்தியது. பின்னர்,  இந்த வழக்கு மும்மை உயர் நீதிமன்றத்தில் விசாரணைக்கு வந்தது.

அப்போது, குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்கள் தரப்பில் ஆஜரான வழக்கறிஞர், புகார் அளித்துள்ள பெண் தனது முந்தைய திருமண வாழ்க்கையின் போதும் இதேபோன்ற குற்றச்சாட்டை முன்வைத்ததாக தெரிவித்தார். மேலும், அவரது தற்போதைய கணவர் வங்கி லோன் மூலம் கார் வாங்கி யுள்ளதால், பணம் கேட்டு தொந்தரவு செய்தார் என்பதில் உண்மை இல்லை என்றும் அதற்கான ஆதாரங்களை சமர்ப்பித்தார். இந்த வழக்கின் இரு தரப்பு வாதங்களையும் கேட்ட நீதிமன்றம் பரபரப்பு தீர்ப்பை வழங்கியது. அதில்,

குற்றம் சாட்டப்ட்ட நபர் (மனைவி)  கர்ப்பமாக இருப்பதாக  எஃப்ஐஆரில் குறிப்பிடவில்லை என்று நீதிமன்றம் மேலும் குறிப்பிட்டது. அவள் கர்ப்பமாக இருந்தாலொழிய, கர்ப்பம் மற்றும் பிரசவம் பற்றிய கேள்வியே இல்லை. இந்த விஷயங்கள் வேண்டுமென்றே தெளிவற்றதாக இருப்பது போல் தெரிகிறது என்று நீதிமன்றம் கூறியது.

தன்னை ஏமாற்றியதாகக் கூறி கணவர் தாக்கிய விவரம் எப்ஐஆரில் குறிப்பிடப்படவில்லை என நீதிமன்றம் குறிப்பிட்டுள்ளது. இது போன்ற சர்வ சாதாரணமான குற்றச்சாட்டுகள் முன்வைக்கப்படும் போது, அது ஐபிசியின் 498-ஏ பிரிவின் உட்பொருட்களை ஈர்க்காது என்று நீதிமன்றம் கூறியது.

மாமியார் மற்றும் மைத்துனியால் தாக்கப்பட்டதாகக் கூறப்படும் மனைவி ஏன் தனது பெற்றோர் வீட்டிற்குச் சென்றார் என்பதும், அறிக்கை தாக்கல் செய்ய இரண்டு மாதங்களுக்கும் மேலாக அவர் ஏன் அமைதியாக இருந்தார் என்பதும் ஆதாரங்களில் காட்டப்படவில்லை என்று நீதிமன்றம் மேலும் கூறியது.   இந்த வழக்கில், அவரது கணவர் மற்றும் மாமியார் மீது மனைவியின் குற்றச்சாட்டுகள் மற்றும் ஆதாரங்கள் ஐபிசியின் 498A பிரிவை ஈர்க்க முதன்மை பார்வைக்கு போதுமானதாக இல்லை என்று நீதிமன்றம் கூறியது.

“ஐபிசியின் பிரிவு 498-A இன் கீழ் தண்டனைக்குரிய குற்றத்தின் கூறுகளை ஈர்ப்பதற்கு இந்த முதன்மைக் கட்டத்தில் கூட முன்வைக்கப்பட்ட குற்றச்சாட்டுகள் மற்றும் ஆதாரங்களின் சேகரிப்பு போதுமானதாக இல்லை.

திருமணமான ஒரு பெண்ணை குடும்பத்தின் நோக்கத்திற்காக கண்டிப்பாக வீட்டு வேலை செய்யச் சொன்னால், அது வேலைக்காரியை நடத்துவது போன்றது என்று சொல்ல முடியாது. வீட்டு வேலைகளைச் செய்ய விரும்பவில்லை என்றால், மணமகள் திருமணத்தைப் பற்றி மறுபரிசீலனை செய்ய திருமணத்திற்கு முன்பே அதைச் சொல்ல வேண்டும் அல்லது திருமணத்திற்குப் பிறகு வீட்டு வேலை செய்யும் சூழல் ஏற்பட்டால் அத்தகைய சிக்கலை விரைவாக சரி செய்திருக்க வேண்டும்.

மேலும், மணப்பெண்ணின் வீட்டில் பாத்திரம் துலக்குவதற்கு, துணிகளை துவைப்பதற்கு, கூட்டிப் பெருக்குவதற்கு போன்ற வேலைகளை செய்ய பணிப்பெண் உள்ளாரா என்பது குறித்தும் எஃப்.ஐ.ஆரில் இந்த தகவலும் இல்லை. இவை பொதுவாக பணிப்பெண்ணுக்கு வழங்கப்படும்’ என்று கூறியுள்ளது.  மேலும், கணவர் குடும்பத்தின் மீதான வழக்கை ரத்து செய்து உத்தரவிட்டது.