காதல் கவிதைகள் – தொகுப்பு 10
பா. தேவிமயில் குமார் கவிதைகள்
என்ன செய்வது
பத்திரமாய்ப் பாதுகாத்த
பரிசுப் பொருட்களெல்லாம்
துருப்பிடித்து கிடந்ததால்,
தூர, தூக்கியெறிந்தேன் !
ஆனால்…..
அதற்குப் பின்னான,
அடுத்தடுத்த நாட்களில்
துரத்தியது உன்
துருப்பிடிக்காத நினைவுகள்
அதை என்ன செய்வது ?
எங்கு தூக்கியெறிவது ?
களவு
கோடிக்கணக்காணக்
காதலர்கள்
வந்து சென்றாலும்,
கடுகளவுக் கூட
களவுபோகவில்லை
தாஜ்மகாலின் மேலுள்ள
தாகமும், காதலும் !
ஆச்சரியமானவள் !!!
நீ இறைவனாகவே
இருந்து விட்டுப்போ !
எனக்கென்ன ?
என் காதலன்
என் சொல்லைத்தான்
ஏற்பான் ! என
ஆண்டவனுக்கு
அதிர்ச்சி வைத்தியமளித்த
அந்த முதல் பெண்
“ஏவாள்” உண்மையில்
ஆச்சரியமானவள் தான் !
களஞ்சியம்
நாளைக்கு வேண்டுமென
நினைத்து
சேமித்து வைக்காத
செல்வம் !
நாளும், நாளும்
அள்ள, அள்ளக்
குறையாமல்
காதலர்க்குக் கிடைப்பது
“கனவு”
.காம்
பார்க்கும் அனைவரும்
காதலின் பாதையில்
பயணிப்பதாகவேக்
கூறுகின்றனர் !!
ஆனால், எப்படி ?
இவ்வளவு நிறைய
மேட்ரிமோனி.காம் ?
ஆப்(பு)
காதலியை காண்பதெப்போது ?
காதலன் குணம் அறிவதெப்படி ?
காதல் கை கூடுமா ? இல்லையா ?
எனப் பல (ஆப்)புகள்
இப்போது…. விற்பனையில்
ஆம் !
காதல் வயப்படுவோர்
காதலின் வழி(லி)களை
மனதால் தேடுவதில்லை !
இணைய தளத்தால் தேடுகின்றனர்
இனி…..
காதலின் நிலை ???
கதைத்தல்
இருள் சூழ்ந்த
வானம்,
இரண்டாகப் பிளவுபட்டது !
மை கொண்ட
மங்கையின்
கண்கள் விரிந்து
கதைத்த போது !
உன்னோடு சேர்த்து
உனக்கும் எனக்கும்
ஒவ்வொரு நாளும்
யுத்தம் நடக்கிறது !
ஏதாவது ஒரு காரணம் !
ஏதோ ஒரு சந்தர்ப்பம் !
என்ன செய்வது ?
இன்றிலிருந்து
உன்னோடு சேர்த்து
யுத்தத்தையும்
காதலிக்கப் போகிறேன் !!
வா !
கிடைக்கவேயில்லை !
நீயும் நானும், தொலைத்தக்
காதல் நாட்கள்,
கிடைத்தது, நம்
காதல் கடிதங்கள் !
ஆஹா !
கண்களாலும்,
கற்பனைகளாலும்,
கனவுகளாலும்,
வெட்கத்தாலும்,
ஓடி ஒளிந்தும்,
அடடா….
எப்படியெல்லாம்
காதலித்திருக்கிறோம் என
கடிதங்கள், சொல்கிறதே !
ஆசையாக இருக்கிறது !
வா !
மீண்டும் ஒருமுறை
முதலில் இருந்துக்
காதலிக்கலாம் !
வா ! வந்து விடு ! காதலோடு !
வழக்கமான வாழ்க்கையிலிருந்து !
தளும்பத் தளும்ப
ஒருக் கோப்பை நிறைய
ஒவ்வொரு நாளும்,
தளும்பத் தளும்பக்
காதலை நிறைத்தோம் !
அப்போது ! அதனை
இருவருமேப் பருகவில்லை !
இப்போது….
இரு வேறுக் கோப்பைகளில்
இருவருமே,
எங்கேயோ இருந்து கொண்டு
நிறைக்கப் பார்க்கிறோம் !
நிறையவுமில்லை !
தளும்பவுமில்லை,
முதல் கோப்பைக்
காதலைப்போல
முழுதாக ! நிறைவாக !
– பா. தேவிமயில் குமார்