டெல்லி: ஆளுநர்களுக்கு வீட்டோ அதிகாரம் கிடையாது என்று கூறியுள்ள உச்சநீதிமன்றம், குடியரசுத் தலைவருக்கான 10 மசோதாக்களை தமிழக ஆளுநர் ஒதுக்கியதை உச்ச நீதிமன்றம் ரத்து செய்து உத்தரவிட்டு உள்ளது. ஆளுநர் நம்பிக்கை இல்லாமல் செயல்பட்டதாக ஆளுநரின் நடவடிக்கையை கடுமையாக விமர்சித்துள்ளது.
உச்சநீதிமன்றத்தின் தீர்ப்பு ஆளுநரின் நடவடிக்கைக்கு விழுந்த சம்மட்டி அடியாக கருதப்படுகிறது.
முன்னதாக, தமிழ்நாடு சட்டமன்றத்தில் நிறைவேற்றப்படும் சட்ட மசோதாக்களுக்கு ஒப்புதல் அளிக்காமல் ஆளுநர் ஆர்.என். ரவி காலம் தாழ்த்துவதாக குற்றம்சாட்டப்பட்டது. இது தொடர்பாக ஆளுநருக்கு எதிராக உச்சநீதிமன்றத்தில் தமிழ்நாடு அரசு சார்பில் ரிட் மனுக்கள் தாக்கல் செய்யப்பட்டன. இந்த நிலையில், துணை வேந்தர்கள் நியமனத்தில் ஆளுநர் ஆர்.என். ரவி குறுக்கீடு தொடர்பாக புதிய கூடுதல் மனுவையும், தமிழ்நாடு அரசு தாக்கல் செய்துள்ளது. அதனடிப்படையில், சென்னை பல்கலைக்கழகம், அண்ணாமலை பல்கலைக்கழகம், காமராஜர் பல்கலைக்கழகம் உள்ளிட்ட 6 பல்கலைக்கழகங்களின் துணை வேந்தர் பணியிடங்கள் காலியாக உள்ளன. இந்த பல்கலைக்க ழகங்களின் துணை வேந்தர்களை நியமிக்க தமிழ்நாடு அரசு குழு அமைத்திருந்தது. ஆனால், இந்த விவகாரத்தில் ஆளுநரின் குறுக்கீடு அதிகமாக இருப்பதாக தமிழ்நாடு அரசு குற்றம்சாட்டியது.
குறிப்பாக, ஆளுநர் தரப்பில் இருந்தும் ஒரு குழு அமைத்து உத்தரவிட்டது சர்ச்சையை ஏற்படுத்தியது. இந்த விவகாரம் தொடர்பாக விரிவான விசாரணை நடத்த வேண்டும் என கோரிக்கை விடுத்து தமிழ்நாடு அரசு சார்பில் உச்சநீதிமன்றத்தில் கூடுதல் மனு தாக்கல் செய்யப்பட்டது.
இதுதொடர்பான வழக்கின் விசாரணை முடிவடைந்த நிலையில், இன்று உச்சநீதிமன்றம் பரபரப்பு தீர்ப்பு வழங்கி உள்ளது.
ஜனவரி 2020 முதல் நிலுவையில் உள்ள 10 மசோதாக்களுக்கு ஒப்புதலை நிறுத்தி வைத்து, மாநில சட்டமன்றத்தால் மீண்டும் இயற்றப்பட்ட பிறகு அவற்றை குடியரசுத் தலைவரிடம் ஒப்புதலை ஒதுக்கிய தமிழக ஆளுநர் டாக்டர் ஆர்.என்.ரவியின் நடவடிக்கை “சட்டவிரோதமானது மற்றும் தவறானது” என்றும், அவை ரத்து செய்யப்பட வேண்டியவை என்றும் இன்று (ஏப்ரல் 8) உச்ச நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்தது.
இந்த பத்து மசோதாக்கள் மீது ஜனாதிபதி எடுத்த எந்தவொரு விளைவு நடவடிக்கைகளும் சட்டத்திற்குப் புறம்பானவை என்றும் அறிவிக்கப்பட்டன.
மாநில சட்டமன்றத்தால் மீண்டும் நிறைவேற்றப்பட்ட பிறகு, இரண்டாவது சுற்றில் சமர்ப்பிக்கப்பட்டபோது, பத்து மசோதாக்களும் ஆளுநரின் ஒப்புதலைப் பெற்றதாகக் கருதப்படும் என்று நீதிமன்றம் அறிவித்தது.
நீதிபதிகள் ஜே.பி. பர்திவாலா மற்றும் ஆர். மகாதேவன் ஆகியோர் அடங்கிய அமர்வு, ஆளுநர் நீண்ட காலமாக மசோதாக்களை விசாரித்து வந்த பிறகு, ஜனாதிபதிக்கு மசோதாக்கள் அனுப்பப்பட்டதால், ஆளுநர் நேர்மையாக செயல்படவில்லை என்று கூறியது.
பஞ்சாப் ஆளுநர் வழக்கில் உச்ச நீதிமன்றத்தின் தீர்ப்புக்குப்பிறகு, ஆளுநர்கள் மசோதாக்களை ஒப்புதல் அளிப்பதில் தாமதம் செய்ததற்காக தமிழக ஆளுநருக்கு எதிரான தமிழக அரசின் மனுவில் உச்ச நீதிமன்றத்தின் தீர்ப்பு அளித்துள்ளது.
நீதிபதி பர்திவாலா எழுதிய தீர்ப்பில், அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் கீழ் “முழுமையான வீட்டோ” அல்லது “பாக்கெட் வீட்டோ” என்ற கருத்து இல்லை என்று கூறியது. அரசியலமைப்பின் பிரிவு 200 இன் படி, மசோதாக்கள் மீதான மூன்று நடவடிக்கைகளில் ஒன்றை ஆளுநர் எடுப்பார் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது
மசோதாக்களுக்கு ஒப்புதல் வழங்குதல், மசோதாக்களுக்கு ஒப்புதல் வழங்குவதை நிறுத்துதல் அல்லது மசோதாக்களை ஜனாதிபதியிடம் ஒதுக்குதல். மசோதாவை முதல் கட்டத்திலேயே ஜனாதிபதிக்கு மட்டுமே ஒதுக்க முடியும் என்று நீதிமன்றம் கூறியது.
தீர்ப்பில், சட்டமன்றத்தால் அனுப்பப்பட்ட மசோதாக்கள் மீதான பிரிவு 200 இன் கீழ் ஆளுநர்களின் முடிவுக்கான காலக்கெடுவையும் நீதிமன்றம் வகுத்தது. அதன்படி ஒரு மாதத்திற்குள் முடிவு எடுக்க உத்தரவிட்டது.
ஆளுநர் ஆர்.என்.ரவி அவருக்கான அதிகாரத்தின்படி நடந்து கொள்ளவில்லை. பேரவையில் மீண்டும் நிறைவேற்றி மசோதாவை அனுப்பிய நாளிலேயே ஆளுநர் ஒப்புதல் வழங்க வேண்டும். ஒப்புதல் வழங்குவது, ஒப்புதலை நிறுத்திவைப்பது உள்ளிட்ட பிரிவுகளை முக்கியமாக கருத்தில் கொள்ள வேண்டும் என உச்சநீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்துள்ளது.
சட்டப்பேரவையில் ஒரு மசோதா நிறைவேற்றப்பட்டு ஆளுநருக்கு அனுப்பப்பட்டால், அந்த மசோதாவுக்கு அனுமதி வழங்கலாம், நிறுத்தி வைக்கலாம் அல்லது குடியரசு தலைவருக்கு அனுப்பலாம். ஆனால் தான் நிறுத்தி வைக்கும் மசோதா செல்லாது என கூறும் அதிகாரம் இல்லை. சட்டப்பேரவையில் மீண்டும் நிறைவேற்றப்பட்ட மசோதாக்கள் மீதான ஆளுநரின் செயல்பாடு ஏற்புடையதல்ல என உச்சநீதிமன்றம் கருத்து தெரிவித்துள்ளது.
முன்னதாக இந்த வழக்கின் விசாரணைகள் முடிவடைந்த நிலையில், பிப்ரவரி 10 அன்று, நீதிபதிகள் ஜே.பி. பர்திவாலா மற்றும் ஆர். மகாதேவன் ஆகியோர் அடங்கிய அமர்வு, 12 மசோதாக்களுக்கு ஒப்புதல் அளிக்காமல் தமிழக அரசு தாக்கல் செய்த ரிட் மனுக்கள் மீதான தீர்ப்பை ஒத்திவைத்தது,
அவற்றில் பழமையானது ஜனவரி 2020 முதல் நிலுவையில் உள்ளது. அரசாங்கத்தால் ஒரு சிறப்பு அமர்வில் மசோதாக்கள் மீண்டும் இயற்றப்பட்டவுடன், ஆளுநர் மீண்டும் நிறைவேற்றப்பட்ட சில சட்டங்களை மறுபரிசீலனைக்காக ஜனாதிபதிக்கு அனுப்பினார். விசாரணையின் நான்கு நாட்களில் இருந்து பிரிவு 200 இன் விளக்கம் மற்றும் உண்மை கேள்விகள் தொடர்பான பல்வேறு அரசியலமைப்பு சிக்கல்கள் எழுந்துள்ளன. இன்று கொடுக்கப்பட்ட சில கூடுதல் கேள்விகள் உட்பட, கட்சிகளுக்கு பெஞ்ச் எட்டு கேள்விகளை உருவாக்கியது.
சுருக்கமாகச் சொன்னால், மசோதாக்களை 3 ஆண்டுகள் விசாரித்து, பின்னர் ஒரு நாள் கழித்து, ஒப்புதல் வழங்காமல் தடுத்து நிறுத்துவதாக அறிவித்து, மசோதாக்கள் மீண்டும் நிறைவேற்றப்படும்போது, அதை குடியரசுத் தலைவருக்கு ஒதுக்குவது, பிரிவு 200 ஐ மீறுவதாகும் என்று மனுதாரர்கள் வாதிட்டனர். எனவே, ஆளுநரின் அறிவிப்பு செல்லாது என்று அறிவிக்கப்படுகிறது.
மனுதாரர்களின் வாதங்களின்படி, மசோதாவை அவருக்கு அனுப்பும்போது, பிரிவு 200 இன் கீழ் ஆளுநருக்கு மூன்று வழிகள் உள்ளன:
ஒப்புதல், குடியரசுத் தலைவரின் மறுபரிசீலனைக்கு ஒதுக்குதல் மற்றும் ஒப்புதலை நிறுத்தி வைத்தல்.
ஆளுநர் அதை குடியரசுத் தலைவரின் மறுபரிசீலனைக்கு ஒதுக்கினால், அவர் முதல் சந்தர்ப்பத்திலேயே அவ்வாறு செய்ய வேண்டும் என்று அரசு வாதிட்டது.
இருப்பினும், அவர் அதைப் பயன்படுத்தவில்லை என்றால், அடுத்த வழி மசோதாவை மாநில சட்டமன்றத்திற்கு அனுப்புவதாகும்.
இங்கே, பஞ்சாப் ஆளுநரின் முடிவின்படி (தமிழ்நாடு ஆளுநர் மீண்டும் இயற்றப்பட்ட மசோதாக்களை குடியரசுத் தலைவருக்கு அனுப்ப முடிவு செய்த நேரத்தில் அறிவிக்கப்பட்டது), ஆளுநர் ஒப்புதல் வழங்காமல் வைத்திருந்தால், அவர் மசோதாக்களை சட்டமன்றத்திற்குத் திருப்பி அனுப்ப வேண்டும் என்று வாதிடப்பட்டது.
மத்திய சட்டங்களின் மீதான வெறுப்புதான் ஆளுநரை தொந்தரவு செய்தது என்றும், வேறு எதுவும் இல்லை என்றும், எனவே, தேசிய நலனுக்காக, அதை ஜனாதிபதிக்கு அனுப்பினார் என்றும் பிரதிவாதி வாதிட்டார்.
வழக்கு விசாரணையின் போது, ஒப்புதல் வழங்குவதை நிறுத்தி வைப்பது குறித்து ஆளுநர் தனது சொந்த நடைமுறையை ஏற்றுக்கொண்டதாக நீதிமன்றம் வாய்மொழியாகக் குறிப்பிட்டது. சட்டமா அதிபர் ஆர். வெங்கடரமணி சமர்ப்பித்தபோது, ஒப்புதல் வழங்குவதை நிறுத்தி வைப்பதன் மூலம் ஆளுநர் வெறுப்பைத் தெரிவித்தார், ஆனால் பின்னர் மசோதாக்கள் ஜனாதிபதிக்கு அனுப்பப்பட்டதை மீண்டும் நிறைவேற்ற மாநில சட்டமன்றத்திற்கு அனுமதி இல்லை என்று வாதிடப்பட்டது.
